Zand, een verloren stad, zand, en nog meer zand.

Nou, in het Midden-Oosten is dus vooral zand. En hoofdoeken, met en zonder baard eronder. Zo ook in Jordanie, maar nu eerst even terug naar Egypte.

Na ons bericht dat alles zo geweldig en goed ging, begon de ellende. We waren gewend aan de Aziatische bacterien, maar nog niet aan de ranzige restaurants in Cairo. Echt moeilijk om iets schoons te vinden daarzo. Deze keer was Deb de pineut. En onderweg tussen het bed en de wc, liep ze ook nog even een flinke blaasontsteking op..

"Nee ik heb geen koorts, heb het alleen ijskoud.." Met 4 dekens en 25 graden buiten.. jaja. Gelukkig hadden we onze Malaria-thermometer nog, 39,5 koorts had ze. Eerst naar de dokter dus, je weet maar nooit in die zandlanden..

Nou, de hotelchef zou t wel ff regelen, wij in zo'n bonenblik-taxi met zonder uitlaat en deurhendels naar de eerste hulp. Ik dacht eerst dat we bij t Leger des Heils waren. Wat een landlopers daar zeg. Echt, daarbinnen: dokter met-peuk-op-lip, stinkt naar ongewassen kleren, verf- olie- en bloedvlekken op de vloer en op de "witte" lakens.. niet te geloven, echt niet te geloven. Net zo'n 3e wereld documentaire..En natuurlijk overal zand.. zwart van t vuil. Dr zat nog geen klink in de wc-deur.

Deb te ziek om iets te doen, die dokter ff voelen aan de buik, mompelt iets in half Arabisch en Engels tegen z'n collega, schrijft een briefje: 4 soorten pillen, een of andere injectie, urine-onderzoek en een sonar-scan of zoiets. Dat kon dan niet in t ziekenhuis, maar ze hadden daar echte "quality-companies" voor in de buurt, voor een zacht prijsje uiteraard..

Maar eerst ff naar een kamertje toe, met een paar stretch-bedden, en een halfdode man met bloedend verband op z'n hoofd en 4 behoofdoekte vrouwen die ff lekker dramatisch zaten te gillen en krijsen. Deb drnaast, dr mouw werd opgestroopt, en toen kwam de zuster met een onduidelijk goedje in n spuit aanzetten. Ja, dat ging dus ff lekker niet door he? Deb uit t "ziekenhuis" gehaald, en hup in de taxi, naar een echt ziekenhuis toe. gelukkig hadden we een adres in onze Egyptegids staan. Die hotelchef snapte dr niks van, waarom nou meer betalen als ze precies tzelfde doen?

Nou dat andere ziekenhuis ging er dan wel over, maar als we die als eerst hadden gehad, weet ik niet wat we gedaan hadden, zo supergeweldig was het nu ook weer niet. Maar, ze hadden dan wel een "infectiebestrijdingteam" die plaatjes ophangt bij alle wasbakken hoe de dokters hun handen moeten wassen enzo.. Maar de apperatuur en de vloeren waren nog steeds a la oostblokland. Gelukkig waren de naalden enzo wel steriel verpakt, dus dat ging dan wel weer. Na 2 infusen ging t al een stuk beter met onze Deb. Na een uurtje of 3, toen de koorts eindelijk gezakt was, mochten we weg. Drie dagen en 4 pillenpotjes later was ze weer de oude.

Nou, na dit verhaaltje in geuren en kleuren snap je vast wel dat ik echt doodsbenauwd was om ook maar iets verkeerds te eten. Gelukkig hadden ze wel een goed Aziatisch restaurant in Cairo, beetje duur, maar schoon en heerlijk eten! Yes! Eindelijk weer rijst! (al kan af en toe een shoarmaatje echt geen kwaad hoor, dat is tenminste goed doorbakken)

Na alle vertraging zijn we naar t zuiden gegaan, zeilen op de Nijl, grafkijken in de Vallei der Koningen enz.enz. Prachtig allemaal, zie foto's. Toen naar de Rode zee om te duiken, echt de mooiste plaats tot nu toe!! Nu in Jordanie, gisteren naar Petra geweest, de verborgen stad in de woestijn. Echt met recht een wereldwonder, ongelooflijk mooi, ben er helemaal weg van, dat dat allemaal kon vroeger he?

Nu weer onderweg naar Jerusalem, Eran opzoeken en een weekje joden kijken. En tot slot, als iemand nog wat te klagen heeft, nu is het moment, schrijf het op, en wij brengen het naar de klaagmuur, bij deze officieel online geopend!