Zandbak

Dag lieve kijkbuiskinderen,

Na een ongelofelijk superfantastische laatste week met onze Bangkokvrienden op witte stranden, met veel vodka, nachtinktvisvissen en zandkastelen bouwen, zijn we dan weg uit Thailand.
Laat je toch weer een klein stukje van je hart achter in een land wat toch onze thuisbasis was voor een half jaar. Als je eenmaal gewend bent is alles er zo makkelijk, geen regelgeving of lastige religie, de mensen zijn erg vriendelijk en altijd in voor (flauwe) geintjes. Er wordt gewoon elke dag heel veel gelachen, en samen met lekker warm weer, schitterende natuur, en een goede loon-prijs verhouding, is het leven er goed. Maar ja, ff slikken, en tijd voor nieuw avontuur.

Als eerste een dagje in de Verenigde Arabische Emiraten, in Abu Dhabi. Dat is dan wel ff wat anders. Stel je een hele grote zandbank voor (geel zand), zo plat als een dubbeltje, met een VINEX-wijk erin, alles strak op een rijtje met je hekje erom, brede kaarsrechte zwarte asfaltwegen, (dagelijks geveegd denken wij) En geen groen te zien, niks groeit er. Een paar van dat soort kubussen, verstrooid over een gigantische zandvlakte. Verder niks, maar dan ook echt niks.
Behalve dan de stad. Je kunt meteen zien dat het een rijk land is, de taxi was voor ons peperduur, 18 Euro voor de 40 km naar de stad, tegenover 6 Euro in Azie. Alles is schoon, strak, en vooral nieuw. Het zal wel een beetje anders op ons overgekomen zijn omdat we zo gewend zijn aan de chaos en puinhoop in Azie. Maar toch. Alle autos zijn maximaal 3 of 4 jaar oud, je hoeft nl. geen belasting te betalen als je er een koopt. De nieuwe Toyota Avensis kost volgens de taxichauffeur "maar" 20.000 Euro.

Mannen en vrouwen lopen allemaal in een lange jurk met hoofdoek en een vogelnestje erop. De mannen in wit, de vrouwen zwart. Ik weet wel dat je dat moet respecteren enzo, maar ik voelde me net de pink panther (met bijbehorend muziekje) in dat winkelcentrum ik kon ze moeilijk serieus nemen. Vooral op de roltrap zagen ze er grappig uit. Oud en nieuw bij elkaar, een soort Julius Ceasar bij de pinautomaat. Maar goed, hard op je lip bijten en doorlopen maar. We hebben wel een paar foto's om je een idee te geven.

Nou, en toen naar Egypte. We kwamen hier 's morgens om 3:30 aan, erg frisjes voor het eerst, ongeveer 18 graden, tijd om kleren te kopen. (We hebben ieder 1 vest en een spijkerbroek) Ontbijt op het vliegveld, backpacks weer op de rug, en op zoek naar een hostel, kilometers lopen.. met veel trappen..de stroom was uitgevallen (lees: geen lift) en de meeste goedkope hotels zitten op de bovenste verdiepingen van hoge gebouwen..

Maar, we hebben het weer eens getroffen, echt super hier, op de 8e verdieping, kamer met hoog plafond, open haard, warme douche (geen wc) en balkon met Cairo in beeld en geluid. Wie het hardst toetert heeft voorrang hier.. Grote tegenstelling wel met Abu Dhabi, de meeste auto's hier zijn gemaakt nog voor wij geboren zijn..

Cairo is echt geweldig, overal shoarma en kebab. Het lijkt erg veel op India, maar dan zonder dieren, en toch nog ietsjes schoner, en natuurlijk wat duurder. De meeste mensen zijn Moslim, maar toch kan je hier wel een biertje krijgen hier en zijn ze vrij westers qua strakke kleding, en een enkeling draagt zelfs geen hoofddoek op straat. De kleding pas je natuurlijk wel een beetje aan, schouders bedekt en lange broek, is het trouwens ook wel koud genoeg voor, de 30 graden halen ze hier niet in deze tijd van het jaar.

Veel mensen hier zeggen zomaar "welcome" als je ze tegenkomt op straat, zonder winkel of verkoopding, gewoon welkom in ons land, toerist. Toch aardig. En ze beantwoorden je blik/glimlach, wat je toch meer thuis doet voelen. Je hebt dan toch het gevoel van contact met mensen, en dat mis je toch op sommige andere plekken, waar ze je alleen zien als wandelende geldzak.
Tuurlijk, je bent en blijft een toerist, een bron van inkomsten, maar je bent daarnaast ook een mens, en dat zien ze hier over het algemeen dan wel.
En dan natuurlijk nog de groepen kinderen, die net als in Azie even een hand komen geven en hun Engels komen showen, What's your name? Where are you from? Can I take picture with you? Hier heten ze allemaal Achmed, Ali, Abdul, Mustafa, Mohammed of Amr. Echt leuk, al is een hele klas soms wel een beetje veel..

Poeh, lang verhaal wordt dit he? Maar toch nog even het Egyptisch National Museum en de Pyramides. Het National museum staat vol met steen. Vooral beelden van Farao's en doodskisten en een boel geschiedenis. Het is vooral indrukwekkend hoe oud het allemaal is, bijvoorbeeld een kam en slippers van 4000 jaar oud. De mummies zijn erg bijzonder en vooral de gouden sieraden zijn ook erg mooi. Ongelooflijk wat ze toen allemaal konden maken. Je mag jammer genoeg geen foto's maken binnen, maar stiekum hebben we er toch een paar. Alleen bij de laatste van het topstuk (het gouden hoofd van Toetanchamon) werd ik betrapt. Tsja, zo'n rood laserpuntje op t voorhoofd van Toetanchamon valt ook wel op.. Beetje dom he? Gelukkig kon ik de bewaker omkopen (omgerekend 3 Euro), anders moest ik mee naar de politie met boetes enz. enz. En de foto is nog wazig ook!!

De pyramides waren indrukwekkend, maar niet toen we ze voor het eerst zagen van veraf. Ze zijn toch echt niet zoals op het plaatje (Erik).
We vonden ze eerst een beetje klein, op de foto lijken ze veel groter. Het zit ook niet midden in de woestijn, maar aan de rand ervan, in de stad. Je kan er met de metro heen.. Maar toch blijft t knap hoe ze al die stenen opgestapeld hebben, die mensjes waren toen ook veel kleiner dan ons. Toen we erin geweest waren kregen we toch wel wat meer ontzag voor de bouwwerken. Alleen die Sfinx is echt een aanfluiting, dat kon ik vroeger in de zandbak beter. Half ingestort, zonder neus, en erg klein, maar ja, toch maar ff een foto gemaakt.

Nou, na al dat zware werk nu maar ff relaxen met gratis Wifi op onze hotelkamer, nog wat indrukwekkende moskeeen bezoeken en shoarma eten, en dan op weg naar het zuiden, naar het Dal der Koningen enz. enz.