Van Cairns terug naar Brisbane...

De Cairnsshow was erg druk. Dirk heeft de Matterhorn en de Dodgems (botsauto's) opgezet, in gewerkt en weer afgebroken en ik heb samen met Lisa Mexican food gemaakt en verkocht. Lange dagen van 's morgens wat ontbijt en 's avonds om 10 uur weer wat eten, zo druk was het!
We waren dan ook blij dat we twee weken vrij hadden voordat de Brisbaneshow zou starten.

Die twee weken zijn we in hotels, campinghuisjes, national parken en Magnetic Island geweest. Wat een luxe om weer eens in een bed te slapen en een warme douche te hebben!

We zijn ook nog een dag in het ziekenhuis geweest. Dirk had zijn rug verdraaid met afbrekenen en kreeg er steeds meer last van. Via de dokter krijg je de kosten vergoed, dus wij naar het ziekenhuis, want bij huisartsen kom je niet tussen.
De zuster heeft vrij snel al Dirks gegevens opgenomen en daarna moesten we wachten op de dokter. Na 5 uur wachten hebben we maar eens gevraagd hoe lang het nog ging duren. We kregen een grote mond dat er belangrijke patienten voor ons waren en dat we geduldig moesten zijn. Ze was eigenlijk zeer beledigd dat we erna vroegen.
Een meneer, die ook zat te wachten met een opengebarte tumor op zijn schouder, vertelde ons dat dit ziekenhuis erom bekend stond zijn patienten niet op tijd te helpen. De vorige keer dat hij er was had een jongen zonder duim al drie uur gewacht voor dat ze eindelijk zijn duim er weer aannaaiden! Op dat moment kwam er een man schreeuwend binnen met ontzettend veel pijn en was helemaal verbrand over zijn gezicht en lichaam. De zuster keek niet onder de indruk en zei dat hij maar even rustig moest doen en ze deed zo ongeinteresseerd wat een ziekenhuis!! De meneer met de tumor zei dat het in andere ziekenhuisen niet veel beter was. Hij was 's morgens naar Cairns gereden (3 uur van het ziekenhuis waar wij waren), maar dat ziekenhuis zat dicht(???) We waren inderdaad niet dringend natuurlijk, maar na 7 uur wachten zijn we gegaan.

De dag erna zijn we naar de chiropractor in Cairns gegaan. Daar konden we een uur later terecht en hij heeft de rontgenfoto van Dirks rug op cd gezet voor ons, zodat we die bij andere chiropractors kunnen laten zien als dat nodig is.
Toen hij Dirks rug behandelde klonkt het als 'gloenk' en nu moest het beter gaan. Wij waren ondertussen 200 dollar lichter (wat niet vergoed wordt). In een land als dit denk je dat de gezondheidszorg een beetje goed geregeld is, maar dat valt dus vies tegen.
We gingen weg bij de chiropractor met de vraag of het goed was overmorgen te gaan raften, hij zei dat dat geen probleem was.

Raften was echt super cool!! 5 Uur lang met z'n zevenen in een boot op de Tully River. Het was een grate 4 raft. Er bestaan er 6 en 6 is het meest extreme. We zijn gratis in de extreme tour geplaatst. Dat hield in dat we ook nog van een waterval gezwommen zijn en van rotsen gesprongen. Het was echt een wilde rivier. En op het stuk waar we raften was dat ook maar goed, want op de rustige stukken 10 km verderop zaten krokodillen. De dag ervoor was er een man dood gegaan met een andere maatschappij! Hij was vast komen te zitten met zijn voet onder een rots. Daarom moet je ook ten aller tijde je voeten omhoog houden bij het zwemmen.

Op de weg naar beneden terug naar Brisbane voor de laatste show hebben we een ongeluk gehad met zo'n hele grote truck met aanhanger. Ik reed. Tim een jongen die we op Magnetic Island hadden opgehaald om mee te rijden reed ook mee. De truck reed links van me en zijn baan eindigde. Ik reed naast de cabine toen hij ineens zijn knipperlicht aan deed en meteen naar rechts kwam. Ik kon er niet meer langs op dus ben vol in de rem gegaan. Maar hij was zo lang dat hij met zijn achterwiel (gelukkig) onze auto links voor (waar Dirk zat) raakte. Onze bullbar (ijzeren ding voor op de auto voor kangaroes) zat in ons wiel, de spiegel kapot, zijknipperlicht weg, lamp voor stuk en wat deukjes. Het klonk echter alsof onze hele voorkant weg was. Wij moesten stoppen en Tim had de nummerplaat van de truck in zijn hoofd zitten. We hebben de bullbar teruggebogen en zijn hem achtervolgt. Eindje verder stond hij stil. Hij vroeg of ik de regels wel kende en zei dat ik hem aan het racen was (!). Wat een lul van een truckdriver was dat! Wij hebben de politie erbij gehaald, maar die zei dat het een verzekeringszaak was. Na heel veel gedoe en geregel hebben we nu een brief naar het bedrijf gestuurd met twee nota's van twee verschillende garages (die een beetje veranderd zijn voor ons) en een hele strakke brief dat we hun voor al onze schade aansprakelijk stellen. Nu is het afwachten of we er nog wat geld uit kunnen halen.

Twee weken hebben we op de Brisbaneshow gewerkt. Ik in de dartjoint. Dirk weer bij de botsauto's.
Ik moet zeggen dat ik best goed wordt in mensen geld aftroggelen: 'Come on one more time and for a bigger price! (lief lachen)', 'If you play one more time I'll help you a bit', 'I can see you are a dartplayer, really strong arms..'
Het afscheid bij de show ging heel apart. Iedereen was ontevreden over het geld dat we gekregen hadden en sommigen werden wat agressief. De stemming was zo beladen dat we heel raar gevoel daar weg zijn gegaan. Ben zelfs vergeten van sommigen afscheid te nemen. Wij dachten alleen maar 'weg hier'.

Nu zijn we bij Ronnie in Bundaberg in zijn huis. Morgen beginnen we aan onze duikcursus!! 1e Dag medical en theorie, 2e dag oefenen in het zwembad, 3e en 4e dag duiken in zee (elke dag 2 duiken). Wel heel tof want we zitten hier al bij het Great Barrier Reef! Zo spannend!!

Volgende week vertrekken we opnieuw naar Cracow. We gaan op de ranch werken voor een maand of twee, dat weten we nog niet precies. Ik ga eindelijk te paard koeien vangen en begeleiden!!! Jeeej!! En hopelijk kan Dirk dan leren rijden en kunnen we misschien wel samen het bos in of zo. We gaan in een huis wonen die daar op het landgoed staan. Vanavond ga ik bellen over de details.

Onze auto is alleen al een paar dagen stuk. Ontvet en gewassen en daarna deed ie het niet meer. Dirk heeft een boek bij de bieb gehaald en heeft de halve auto uit elkaar liggen en is vastbesloten het zelf weer op te lossen. Ik denk dat het hem wel gaat lukken. Echt knap!! Mijn schatje!

Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Als we in Cracow zijn zitten we weer in de middle of nowhere dus ik weet niet wanneer het volgende bericht zal zijn.

Als jullie nog wat nieuws hebben laat dan een berichtje achter, want het is echt leuk om wat van thuis te horen!

Op naar nieuwe avonturen....